Onvrijwillig verlies van eigendom

Door Rene Boekhoff op maandag 10 juli 2017

Veel gemeenten hebben te kampen met het probleem van “landjepik”: het onvrijwillig verliezen van grond door verjaring. Dit kan (kort gezegd) omdat de wet bepaalt dat wie zich gedurende twintig jaar als bezitter gedraagt van een bepaalde strook grond (en deze bezitspretentie moet blijken uit de uiterlijke omstandigheden), hij daarmee ook het eigendom verkrijgt van de strook grond. De gemeente kan de strook grond na twintig jaar niet meer terugvorderen van de inbezitnemer.

Is “landjepik” voorbij?

Op 24 februari 2017 heeft de Hoge Raad een belangrijk arrest gewezen voor deze verjaringspraktijk. De Hoge Raad geeft in dit arrest aan, dat een eigenaar van een stuk grond die zijn perceel door inbezitneming en verjaring is kwijtgeraakt aan een bezitter te kwader trouw, deze grond als schadevergoeding in natura terug kan vorderen op grond van onrechtmatige daad. Naar aanleiding van dit arrest zijn er veel juristen die menen dat gemeenten hiermee een krachtig en doeltreffend instrument hebben om “landjepik” te voorkomen of terug te draaien. Is dat ook zo? Lees verder >